شب است 

و چهره ام بیش تر به جنگ رفته است

تا به مادرم

 

شب است

و چشمهایم

چون چاه های خرمشهر 

به خون می رسد.

.....

می نویسم

طنابی که از تاریکی 

آویزان است

ادامه ی تمام چیزها را

اعدام خواهد کرد

 

بریده ای از دو شعر گروس عبدالملکیان