دو فیلم در یک روز
فیلم ۱) تهران شهر عشق
این فیلم درباره‌ی تنها ماندگیست. درباره‌ی کسانی‌ست که تا مرز تنها نماندن پیش می‌روند اما در نهایت تنها می‌مانند با این تفاوت که طعم تنها نبودن را چشیده‌اند.
ویژگی بارز فیلم نشان دادن احساساتی چه در زن فیلم چه در مرد فیلم بود که در کمتر فیلم ایرانی به نمایش گذاشته می‌شود.
شخصیت مینا، زن فیلم ، ظاهری دارد که پسند خودش نیست. او با کمک فضای مجازی تصویری غیر واقعی از خودش ارائه می‌کند و خودش را در معرض قرارهایی واقعی قرار می‌دهد. انگار با هر بار قرار گذاشتن دقایقی را برای خودش می‌خرد که از آنِ او نیست ولی فرصتی برای تجربه کردنش، می‌سازد. در کمتر فیلم ایرانی تمایلات جنسی زن به نمایش گذاشته می‌شود... در این فیلم هم خیلی ملو با رعایت تمامی خط قرمزها به نمایش درآمده و به نظرم خانم فروغ قجابگلی بخوبی از پس این نقش برآمده.
مرد فیلم هم با بازی روان و متین امیرحسام بختیاری ، باز خط قرمز دیگری را زیر پا گذاشته و خیلی ملو علاقه‌ی یک بدنساز به شاگردش را نشان می‌دهد. سکوت های بجا، خیره شدن‌ها و دزدیدنهای نگاه و نه گفتن به موقعیت کاری خوب، تمامی ترفندهایی است که کارگردان توانسته به کار بگیرد و فیلم را پیش ببرد.
در خصوص شخصیت وحید که مهدی ساکی خواننده‌ی خوب خوزستانی آن را ایفا می‌کند باید بگویم این نقش جای کار بیشتری داشت. مهدی ساکی محجوب و سربزیر این نقش را بدون هیچگونه فن بازیگری ایفا کرده است. به نظرم می توانست عمق بیشتری به شخصیت بدهد.
ای ام دی بی فیلم ۷ بود.
فیلم ۲ ) دو ساعت بعد مهرآباد
زمان فیلم مطابق صفحه‌ی ویکی‌پدیا ۷۸ دقیقه است. چیزی حدود ۸ دقیقه از فیلم سانسور شده و همین باعث شد سر و ته فیلم را متوجه نشوم. از نقدها هم چیز زیادی دستگیرم نشد.
باید دید جناب قیچی بدست خودش اگر بنشیند و فیلم را ببیند، چیزی حالیش می‌شود یا نه.
فیلم درباره‌ی شک کردن زنی با بازی اندیشه فولادوند به شوهرش پس از مرگ همسرش می‌باشد.
وقتی می گویم بی سر و ته بود یعنی آخرش شما نمی فهمید شکش بجا بوده یا نه.
شخصیت یحیی با بازی پژمان بازغی هم به علت سانسوردیالوگها، کاملا پا در هوا مانده... در کل سیر شخصیتی زن و مرد فیلم را متوجه نمی‌شویم.
